De geboren aanpasser

De geboren aanpasser

De kameleon kan op magische wijze razendsnel de kleur van zijn omgeving aannemen. Als overlevingsstrategie. Hij wordt één met zijn omgeving, valt hierdoor niet op,  waardoor zijn overlevingskansen vergroten. De kameleon is een geboren aanpasser. Prachtig om te zien. Minder bekend is, dat dit aanpassen hem wel energie kost, zeker als dit aanpassen te vaak moet plaatsvinden, zoals in dit filmpje gebeurt.

Ook spiegelgedrag is kameleon gedrag. Het kind spiegelt het gedrag of de pijn van zijn omgeving (een ouder, de leerkracht, opa of oma) om hen iets duidelijk te maken, of omdat het niet anders weet dan dat deze manier van handelen de norm is.  Soms is het kind in aanleg zodanig gevoelig dat het, zonder het zichzelf bewust te zijn, zich vereenzelvigt met de ander. Ook dat is een vorm van aanpassen. Al deze processen vinden bewust of onbewust plaats.

Het kind dat zich aanpast,  loopt niet zijn eigen levenspad maar dat van zijn omgeving. Het kan daardoor niet doen wat bij hem past, maar het doet hoe zijn omgeving doet. Het voelt niet alleen wat hij zelf voelt, het voelt ook dat wat zijn omgeving voelt. Het kan niet goed bedenken wat het zelf wil, het handelen van de mensen om hem heen vertroebelt zijn eigen denken.

Aanpassen kost het kind heel veel energie. Om beter op te kunnen gaan in de menigte, zijn de eigen lichaamsgrenzen vervaagd waardoor het kind niet goed verbonden is met zichzelf. Dat maakt dat het uit balans gaat of dreigt te gaan op allerlei gebied: fysiek-mentaal-emotioneel-cognitief. Het kind verliest focus, raakt verward, wordt moe, huilerig, krijgt niet verklaarbare hoofdpijn of buikpijn of slaapt slechter.

De oorzaak is zeker niet éénduidig. Factoren als aanleg, opvoeding, persoonlijkheidskenmerken van het kind, nare ervaringen of gebeurtenissen kunnen een reden zijn.  Ook prenatale teksten (belemmerende overtuigingen ontstaan tussen het moment van conceptie en geboorte) kunnen een rol spelen. Bijvoorbeeld: wanneer een moeder twijfelt of ze wel moeder wil worden of kan worden, heeft stress. Deze stress wordt opgepikt door het kind. Het voelt de vertwijfeling en de onrust. Emotionele imprints als ‘ik mag er niet zijn’ of ‘papa en mama kunnen niet voor mij zorgen’ vinden hier hun oorsprong. Belemmerende overtuigingen of diepe angsten kunnen ook worden overgedragen via de familielijnen. Dan zijn de emoties en de gevoelens waar het kind mee worstelt niet van het kind zelf, maar heeft het deze meegekregen via de overgeërfde informatie in de blauwdruk van het DNA. Ook het voedingspatroon van het kind kan een rol spelen, of het gebruiken van medicatie.

Er zijn vele manieren om uit te zoeken wat er speelt, waarom het speelt en wat het kind nodig heeft om zijn balans te hervinden en te bewaren. Kind in evenwicht is daar één van. Wil je hier meer over weten? Of wil je zelf KIE coach worden? Kijk dan eens op https://carlavanwensen.nl/Cursus-workshops/Cursus-Kind-in-evenwicht-vierdaagse.

Delen op: