Wat kreeg ik veel mails, naar aanleiding van het interview, geplaatst in het Autisme Magazine van de Nederlandse Vereniging voor Autisme, NVA .
Voor mij was het echt nieuw te ontdekken dat er zoveel verhalen zijn van volwassenen die pas op latere leeftijd de diagnose autisme kregen. Wat een zoektocht!
Ook was er veel herkenning rondom de ervaring van trauma en stress in de vroege kindertijd.
Bijna altijd bemerk ik bij de mensen met autisme (jong en oud) trauma. Hun lichaam is verlamd van schrik. Terug te zien aan beschermende overlevingsreacties van het lichaam middels een overactieve Terugtrek-reflex of een zeer actieve Moro-reflex.
Met verdoofd, versuft gevoel tot gevolg, nauwelijks reagerend op prikkels. Of juist heel alert reagerend en altijd ‘aan’ staand.
Niets voelend op emotioneel gebied, of juist enorme angst of woede aanvallen hebbend.
Als gevolg van de beschermingsreacties put het immuunsysteem uit. Waardoor snel moe, chronisch verkouden, huidproblematiek en andere slijmvliesreacties.
Bijna al mijn cliënten zijn fijnbesnaard waardoor fijngevoelig. Als gevolg van het over-alerte zenuwstelsel dat voortdurend scant of dat wat er is wel veilig is. Maar meer denk ik als gevolg van aangeboren giga-intuitie voor dat wat wel pluis is, en wat niet.
Ik vermoed dat bij hen het natuurlijke schild dat prikkels reguleert niet of anders is aangelegd. Het maakt dat je geen grens hebt en snel versmelt met de ander of met dat wat er om je heen is.
Ik zie bij hen immense wijsheid waar je in deze wereld nog weinig kanten mee op kunt. En waar ze zelf nog nauwelijks iets mee kunnen. Als gevolg van het missen van dat schild. Het maakt dat hun hoofd wel wil maar het lijf niet goed voelt hoe het te doen.
In mijn praktijk gaan we samen middels neuro-emotionele-integratie (NEI), onderdeel van mijn eigen KIE-methode op zoek naar die gebeurtenis die zo heftig was, of te verwarrend om te verwerken. Om het middels (actieve en passieve) lichaamsgerichte interventies tot rust te brengen waardoor het lichaam uit de beschermingsreactie komt en de verwerking alsnog kan plaatsvinden.
Praten is niet nodig. Het lichaam vertelt het verhaal.
Het artikel heb ik als foto’s bijgevoegd.
