Onbevooroordeeld jezelf openstellen. Nieuwsgierig zijn naar dat wat er speelt. Vanuit gelijkwaardigheid samen met het kind en ouders op zoek gaan naar dat wat nodig is om het makkelijker te maken. Heel vaak lukt het om te ontdekken wat er speelt, en om de oplossing in gang te zetten.
Het wonderschone is dat het kind zelf tot het antwoord komt, hoe jong ook. Oplossingen liggen besloten liggen in het lijf zelf. Iedereen kan deze bij zichzelf terugvinden. Ook laat het zich altijd zien. Het is dat waar Gabor Maté, arts, en Bessel van der Kolk, psychiater en hoogleraar, over schrijven en vertellen in hun boeken: Wanneer je lichaam nee zegt (2020) en Traumasporen (2016). Het is hoe ik werk met het kind, de jongere en de volwassene in mijn praktijk.
Het vraagt om authenticiteit. Een unieke aanpak voor een ieder die jou om hulp vraagt en waarmee je de samenwerking aangaat. Daarbij soms dingen aanreikend die in geen enkel therapeutisch handboek te vinden zijn.
Authenticiteit vraagt om het loslaten van protocollen, behandeltrajecten of het louter volgen van wijsheid uit een boek. Het vraagt om verwondering. Waarbij je jezelf niet neerzet als de alwetende, maar niets meer bent dan de co-piloot die meestuurt en de ander helpt te vertalen van dát wat zijn lijf hem vertelt.
Het is dit wat altijd met stip op nummer 1 staat in mijn werk in de praktijk, en in mijn workshops. Het thema waarvan ik merk dat het meer en meer (h)erkend wordt, en wat mij betreft nog veel meer (h)erkenning mag krijgen. En ook bemerk ik de weerstand. En dat is goed!
Het maakt zelfkritisch op dat wat je doet en maakt dat je opnieuw de materie doorwroet om te ontdekken of de kritiek gegrond is. Nog mooier is als de weerstand dat ook doet, en in gesprek gaat of beter nog-zelf komt ervaren wat je doet. Ik denk dat dat voedend is voor beide partijen, en de hulp/zorgverlening effectiever maakt.
Want wetenschap is prachtig en nodig, maar blijft weten-op-het-schap. Laat het samengaan met het voelen, en durf te luisteren, écht te luisteren naar dat wat de ander je vertelt.
Praten is daarbij niet nodig, het lichaam vertelt het verhaal.
Carla van Wensen
*geplaatst op Linkedin